رواية كامله بقلم فاطميا
المحتويات
كانت جره ريماس وبتمد تلحقه علشان تكلمه ...
ساره ابو ريماس لو سمحت
عبدالله نعم
ساره كنت عايزه اكلمك فى موضوع
عبدالله خير
ساره ممكن تيجى الجناح ونتكلم شويه
عبدالله الموضوع ما يتأجلش لبكره
ساره محتاج احكي معاك فيه النهارده
عبدالله خلاص اطلعى وانا هاجى وراكى
ساره اول ما سمعت كده خدت ريماس وراحت على الجناح تكمل تعليمات اختها وتجهز للاستقباله ......
رنا ما تاخده حقها
علياء ايه مش عايزه تشكريه ولا يشكرك تانى ولا ايه هههههههههههه
رنا اتعصبت كده يا علياء تصدقى ان انا غلطانه انى ببررلك اصلا يلا روحى اتخمدى احسن
علياء بقي كده مااااشي
علياء حبيت ارخم عليه وبصوت يسمعه رنا ما تيجى تباتى معايا النهارده وسيبى لين مع عبدالله
رنا ..فجأنى بالسؤال براحتك اللى يريحك
عبدالله بس نفسي اعمل اللى يريحك انتى
رنا .. كلامه على قد ما كنت مستغربه منه على قد ما ربكنى وما قدرتش ارد ............
عبدالله ايه اللى يريحك اكون موجود ولا لا
رنا .. ايه اللى انتى قولتيه دا ابو شكلك يا رنا دى كانت فرصه كويسه اتكلم معاه ونتناقش فى حياتنا الملغبطه ايه التخلف دا اللى انتى كنت عايزه توصليله وحصل اعتذر وبيتعامل معاكى معامله طيبه وبطل العصبيه وانه يجبرك على شىء وبيرمى قدامك كارت الاختيار تقومى تردى كده !!
رنا .. مش عارفه ليه اول ما خرج اضيقت حسيت انى نفسي اجرى وراه واقوله انى ما اقصدش اقول كده فضلت الف فى الاوضه لغاية ما حسيت انى تعبت وغلبنى النوم
وروحت لساره دخلت الجناح ملقتهاش ...
عبدالله ساره .. ساره
ساره ثوانى بس يا ابو ريماس وطالعه عالطول
عبدالله اوووف لما اشوف اخرتها
سارة لبست قميص نوم جميل وظبطت نفسها وخرجت وهى بتدلع .....
ساره بدلع اتاخرت عليك
عبدالله .. اتفاجأت بيها خارجه ومظبطه نفسها على الاخر بس انا كان دماغى مش معاها خالص دماغى وكل تفكيرى كانوا فى مكان تانى خالص .....
عبدالله اقعدى ها ايه الموضوع اللى عايزانى فيه
ساره عايزاك تصلحينى بقي مش كفايه خصام
عبدالله عايزه تفهمينى انك اتأدبتى
ساره قامت تقعد جنبه ومسكت ايده وباندفاع اه والله ومليش دعوه بحد تانى انا كل اللى يهمنى رضاك عليه انت وبس
عبدالله يعنى اللى هطلبه منك هتنفذيه
ساره اللى تأمرنى بيه هنفذه وانا راضيه ومبسوطه بس ترضى عنى وتبطل تنام بعيد عنى
عبدالله وانا هصدقك لو نفذتى طلبي
ساره امرنى
عبدالله تعتذرى لرنا قدام امى واختى
ساره پصدمه ايه !
عبدالله قام وقف اللى سمعتيه
ساره بعصبيه وقفت قدامه وهى بتقول بصړيخ انا عايزه اعرف بقي اللى ما تتسمى دى عملت فيك ايه بقي عايز ام بنتك وبنت عمك تروح لغاية البتاعه دى وتعتذرلها مبقاش الا اللى معرفش جايبنها منين ......
واټصدمت من شدة القلم اللى خدته منه شدها من دراعها وهو بيقول القلم دا علشان وانتى بتتكلمى معايا ما تنسيش نفسك والكلام اللى قولتيه ما يتكررش فاهمه
ساره پصدمه بتضربنى يا عبدالله بټضرب ام بنتك علشان .......
عبدالله قاطعها اضربك واكسر دماغك كمان واسمعى بقى رنا مراتى يعنى كرامتها من كرامتى وماقبلش لا انتى ولا غيرك يهنها زى ما انا ما بقبلش عليكى الغلط رغم غلطاتك ومشاكلك اللى ما بتخلص
عبدالله سابها وكان خارج .. ساره بتوسل عبدالله رايح فين
عبدالله بقولك ايه انتى طلبتى رضايا وانا طلبت طلب وانتى رديتى وبكده خلصت تصبحى على خير
سابها وخرج ودخل اوضة الضيوف ينام فيها ...
عبدالله .. كنت حاسس انى مش طايق نفسي ومارديتش ارجع لجناح رنا هى اكيد ما صدقت انى خرجت دخلت اوضة الضيوف ومن كتر خنقتى اتصلت على حسن ابن عمى وصديق عمرى ...
حسن الوو يا عبدالله
عبدالله الوو يا حسن معلش شكلى صحيتك
حسن ولا يهمك يا بن عمى بس خير انت كويس
عبدالله الصراحه لا محتاج اشوفك قووى واحكى معاك فاضي بكره
حسن انا فاضى وقت ما تعوزنى مستنيك بكره ماتيجى نطلع جولة صيد اهو منها نتكلم ومنها تغير جو وتفك
عبدالله خلاص موافق ياريت
حسن هجهز انا كل شىء ونتقابل الصبح ونطلع بمشيئة الرحمن
عبدالله
متابعة القراءة
