رواية بقلم فاطيما
المحتويات
وانا ما سمعتش صوتها خلصت ونزلت عالطول علشان استقبل المعزومين واتفاجأت اكتر باللي شوفته بالقاعه كل شىء جاهز القاعه متبخره والسفره جاهزه وشكل الاكل يشهى جدااا حتى العصاير والشاى والقهوه والحلويات معمول حسابهم وفى بالى لا اكيد خلت حد يساعدها مستحيل تعمل كل ده لوحدها نديت على الشغاله .......
عبدالله امينه .. امينه
عبدالله بعصبيه الهانم الكبيره اللى جهزت السفره دى صح
امينه لا دى رنا هانم هى اللى عملت كل ده ورفضت حد يحط ايده فى حاجه
عبدالله متاكده
امينه ايواا طبعا حضرتك حتى الحلو والشاى والقهوه جهزتهم بنفسها وهى اللى وضبت القاعه وبخرتها ورتبت الاطباق على السفره
عبدالله طيب شكرا روحى انتى
عبدالله .. دخلت الاوضه لاقيت الانوار مطفيه انتبهت لحركتها عرفت انها صحيت فتحت النور وانا متوقع انى اشوفها مبهدله فى نفسها طول النهار بقى طالع عينها فى العزومه كانت دى عوايد ساره معايا علشان تحسيسنى اد ايه تعبت طول اليوم لكن دايما رنا تفجأنى وتبين لى عكس تفكيرى وتثبت ان غلطان وعمر على حق فى اختياره ليها وتمسكه بيها السلام عليكم
عبدالله .. كان وشها صافى وعيونى ما قدرتش تقاوم تبص فيه حتى لو سرقه تسلم ايدك
رنا .. ما توقعتش الكلمه دى منه فارتبكت تسلم من كل شړ
لاقيت نفسي راحه بفتح دولابه وبطلع له بجامه للنوم شكلى حفظت طباعه وعرفه انه هيدخل ياخد حمام وفعلا دخل خد حمام وطلع يغير هدومه انا كنت قاعده بتفرج على التليفزيون اول ما حسيت بخروجه قفلت التليفزيون ونمت على الكنبه وخدت لين جنبي وغمضت عيونى بسرعه
عبدالله بزعيق وبعدين معاكى يا رنا
عبدالله راح عندها ممكن اعرف ايه اللى بتعمليه ده
رنا يعنى هكون بعمل ايه نايمه ما شوفتش وحده نايمه قبل كده
عبدالله رفع حاجبه انتى بتستعبطى
رنا حسيته هيتعصب لاحقت نفسي بالله عليك يا عبدالله تسيبنى انام انا تعبانه وما ريحتش من الصبح ومش مستحمله كلام
عبدالله ومين ماسكك اتفضلى روحى نامى كان بيشاور على السرير
رنا يعنى انت مش شايفنى متغطيه ونايمه هنا
عبدالله من غير كلام شال لين جت رنا تنطق شاورلها تسكت وحطها فى نص السرير وراح خدها من ايديها وشاورلها تنام جنب لين على السرير جت تتكلم قاطعها ولا كلمه فاهمه انتى مش تعبانه وعايزه تنامى يلا اتفضلى انا كمان تعبان وعايز انام
وراح نام فى طرف السرير التانى
رنا .. كنت مش مستريحه ازاى انام جنبه على سرير واحد بس ما اقدرتش اقوم خۏفت يعصب عليه فضلت اتقلب كتير لغاية ما من التعب نمت وروحت فى النوم
عبدالله .. فضلت تتقلب كتيرر وكنت ناوى اقوم اديها كلمتين علشان تنام واعرف انام انا كمان بس شويه وقفت عن الحركه لفيت براحه علشان اتاكد انها نامت وابتسمت وانا شايفها حضنه المخده قووى حسيت انها طفله نايمه شدتنى ملامحها انى ادقق النظر فيها لاول مره اد ايه فعلا جميله نزلت خصله من شعرها على وشها دارته رفعتها بشويش وفضلت اتامل ملامحها تانى وانا تايه بكل تفاصيلها انتبهت لحركتها لفيت بسرعه علشان ما تحسش بيه حاولت انام بس الافكار اللى فضلت تدور براسى حرمت عينى من النوم .. كنت بفكر فيها ازاى قدرت تخلينى افكر فيها وتشغل بالى بالشكل ده كنت بفكر فى عندها وشموخها اللى بتواجهنى بيهم عمرى ما اتعودت ان حد يقف قدامى ويواجهنى كده لا ساره ولا حتى امى واخواتى
لفيت تانى براحه شفت على وشها ابتسامه جميله شكلها بتحلم حسيت پغضب جوايا فجأه لما جه فى بالى انها ممكن تكون بتحلم بعمر اكيد بتحلم بيه هى ما بتبتسم الا لما تيجى سيرته او تفكر فيه شديت على ايدى بقوة كنت نفسي اصحيها من حلمها قمت واستعذت
متابعة القراءة
