رواية كاملة بقلم مها العيسوي
المحتويات
فيك تتهز ورفع ايده للسما يارب يهديكى ياهمس وترحمينى وترحمى نفسك
محمد ممنوع ايه انت اهبل ده معرضى وندا على لورا قامت راحتله ووقفت وسط الاتنين الى جابتهم يحموها انتى بتعملى ايه هنا ومين دول وفين الموظفين الى فى المعرض
لورا وقفت بكل بجاحه براحه على نفسك هجوبك على سؤال سؤال ايه الى جابنى جايه معرضى ملكى
محمد دماغه ھتنفجر انتى بتقولى ايه انتى اتجننتى
لورا لا ياحبيبى عقلت
قاطعها صوت من وراها متقوليش حبيبى انا بغير عليكى ياقلبى
محمد بص على الى جنبها مين ده ياهانم كمان
لورا هو انا معرفتكش ده معتز حبيبى
محمد حاول يهجم عليها بس الاتنين الى معاها منعوه وكانوا هيضربوا بس هى وقفتهم
لورا بقرف علشانك واطى اوعى تكون فاكر ان كنت فى يوم هاأمن على نفسى معاك الى يبيع عياله ممكن يبيع اى حد مهما كان
محمد بزهول انا حبيتك ورميت تحت ريجلك كل حاجه وفى الاخر ابقى واطى وانتى ايه لما تروحى ترفقى راجل تانى تبقى ايه
محمد بيحاول يستوعب الى بيحصل بس اجى فى دماغه سؤال اختيه ازاى محدش يعرف ارقام الخزنه وسرقتى المفاتيح ازاى انا اصلا نومى خفيف
لما حضرتك اخت الورق وحطته هنا فى الخزنه معرفتش اعمل ايه وكلمت معتز
فلاش باك
لورا محمد اخد الورق حطه فى الخزنه الى فى المعرض وانا مش عارفه اجيبه ازاى
معتز بغيظ وانتى مكنتيش عارفه تخدى الورق منه بشويه دلع
لورا لا معرفتش خۏفت يشك فيا اعمل ايه ياعنى دلوقت
معتز بعد تفكير طيب اسمعينى كويس وانا هقولك هنعمل ايه
معتز اسرقى منه المفاتيح
لورا مفاتيح ايه الى اسرقها دانومه خفيف جدا دانا لو عديت من جنبه يقوم يقولى راحه فين تقولى اسرقه
معتز ياستى اسمعينى للاخر لما يجى بليل اعمليله سهره حلوه وانا هفوت عليكى قبل مايجى هديكى منوم تحطيه فى العصير او فى الشاى اى حاجه هيشربها واول ماينام هجيلك اخدك ونروح ناخد الورق ويبقى خلصنا منه تمام
معتز ماشى يالا سلام
باك
لورا بس ياسيدى واجيت اخت الورق وكنت هنا من بدرى ادينى قولتلك كل حاجه
محمد بغل عرفتى ارقام الخزنه
ازاى
لورا غمزتله انا عارفه انت بتحبنى قد ايه وتوقعت انك عامله حاجه من الاتنين ياتاريخ جوزنا ياتاريخ عيد ميلادى وجربت وطلع تاريخ جوزنا هاا عرفت كل حاجه ولا لسه عندك اسئله تانيه
محمد حاسس انه هيتجنن مش عارف يستوعب الى بيحصل مش مصدق انوا باع الغالى بالرخيص ساب مراته الى عمرها مازعلته بكلمه وعياله الى لسه يادوب بيتعلموا كلمه بابا علشان واحده خاينه غمض عنيه بۏجع الدنيا وعرف ان ده عقاپ ربنا ليه
لورا زهقت من وقفته وهو ساكت وبيبصلها وبس انت هتفضل واقف كده لو معندكش حاجه تانيه اتفضل واه صحيح هتروح تلاقى هدومك مع البواب علشان رجالتى غيروا الكالون بعد مانت نزلت على طول
محمد ضحك رجالتك بقى ليكى رجاله يابت شوقى السكرى
لورا بصتله پصدمه انت بتقول ايه انت اټجننت
محمد عالى موجوع اه اټجننت لما قبلت على نفسى اتجوز واحده زيك ابوها كل ليله يروحلها بيطوح من السكر اټجننت لما كنت بديكى فلوس بالالفات واقول مش مهم علشان تعيش كويس ايه كنتى فاكر انى مش عارف بس انا الى طلعت غبى وافتكرت ان واحده زباله زيك ممكن تفتح بيت ويبقى ليها زوج وعيال وياترى بقى الى فى بطنك منى ولا منه
لورا ضحكت باستهزاء ولا منك ولامنه اصل مافيش حاجه فى بطنى اصلا زى ماتقول كده كانت حاجه لزوم الشغل وبس
محمد الحمد لله ان مافيش عيال منك وعموما دا عقاپ ربنا ليا على الى عملته فى همس وعيالى وصدق الى قالى ان الدنيا داين تدان
وسابها ولسه هيمشى ندهت عليه لورا محمد فى حاجه اخيرا مهمه كنت هنساها ...انت طالق ياغالى طالق بالتلاته
معتز ضحك قوى ايه يارجوله هى كمان العصمه فى اديها اخص على الرجاله
لورا ماهو يامعتز ياحبيبى انا يوم كتب الكتاب قولتله انا مش هاأمن ليك انت ممكن تطلقنى فى اى وقت ومع شويه دلع وافق على طول بصراحه مكنتش ضمناه خالص
معتز هو انت لدرجادى بتحبها ولا انت عبيط ولا ايه
محمد ضحك بۏجع على نفسه عبيط!!! عبيط قوى قوى
وسابهم ومشى وفضل ماشى يلف فى الشوارع مش عارف هو صاحى
متابعة القراءة
